Papatyası Gönlümün

Papatyası Gönlümün...

Bir gölün başı

Başımda hafif  sersemlik

Papatya bahçelerinin çılgın kokusu 

Hani rüzgarın koynundan,uzaklardan  kaçırıp getirdiği 

Ve de derin bir sessizlik ...

Seviyor'um diye  çığlık atan yaprakların arasından
seni yürüyorum
dolaşıyorum hiç  yorulmadan 

Bir mayın tarlası sanki ruh halim
Bilmiyorum bu benmiyim
Sevmiyor'um diye koparilan her yaprağa basıyorum  korkmadan
Sonuma hiç aldırmadan

Belki de herseyin en başından ...

Savruluyor yapraklar
Hani seni seviyor'um diye kopardığım
Dokunuşun,kızmaların, kisacasi herseyin;
İçerisinde o yaprakların 

Savuruyor rüzgar
Değiveriyor tenime baş döndüren kokun .

Her yapragin kıyısında uçurumlar
Soluk soluga ismini sayıkliyorum hiç durmadan
Ya bir an yetmezse diye düşünüyorum soluğum,
Ya yarım kalırlarsa  seviyor'larım

Ve şimdi

Daha sert daha hızlı  adım atışlarım...





Yaprak yaprak ismini kazımışım
Dokunuyorum,  aşk dolu yüreğim
Dalmışım
Uyanıyorum kitabın başından
Şaşkınım

Her yaprakta senin ismin
Çekiyorum kokunu,yanıyor  içim

Meğer kitabımızi yazmışım :
Gönlümün  Papatyası.

                                                                                                                      alikolik..