![]() |
ve sizler aslında aldandınız... |
Anladıkça artıyor Istırap'ım
Düşündükçe katlanıyor azabım
Anlatmaya acizdir hitabım
Yaşadıkça tükeniyor iştiyakım
Yürüdükçe uzayan bir yoldayım,
Bitmez, bitmeyecek...
Biz yorulup düşene kadar.
Söyleyen bilmez, bilen zaten söylemez dediler.
Anlattılar yıllarca, önce hâl sonra söz ile.
Biz dinledik.
Sandık ki anlamadık birşey ,Dönüp dolaştık olduğumuz yerde.
Lakin tüm zerrelerimizde hissettik bir anda olan biten herşeyi.
Düşündük...
Kendimizden geçtik.Nefesimiz kesildi bir zaman.
Gidemedik daha fazla.
Bekledik, durup dinlendik.
Seyreyledik fezayı,
Gördük bir yüce semayı,
Içinde güneşi ve ayı.
Öğrendik Yükü ağırmış bu yolun
Takati kalmaz ne elin ne kolun
Sözü tesir etmez sağın ya da solun
Sonra bir SUR "Haydi kaybolun"
Bir hiçlik , bir yokluk...
(dostum yazar Sn. Kenan Çal'a teşekkür ediyorum...)
0 yorum:
Yorum Gönder